We voelen ons tweederangsburgers. Het maakt bijna niemand iets uit dat we continu in herrie leven onder vliegsnelwegen kriskras over ons huis. Dat we hier nooit meer een heldere blauwe lucht zien, dat het stinkt naar kerosine en dat we ons zorgen maken over de gezondheidsklachten en ernstige ziektes die we hebben en nog kunnen krijgen door slapeloosheid en de schadelijke stoffen die hier in overmaat in de lucht zitten.