397975

Schipholsprookje -3- Er was eens een bijzonder koninkrijk. Het was geen land, maar het bestond uit lucht. Daar woonden ook geen onderdanen, maar piloten, stewards en stewardessen. De onderdanen ‘leefden’ op de grond met oordopjes in of een koptelefoon op, spraken niemand, omdat ze onverstaanbaar waren en hadden ramen en deuren altijd gesloten. Aan het hoofd van het rijk stond een koningin. Ze hield van rinkelende geldstukken. Een nadeel van haar koninkrijk was het lawaai en de vervuiling. Maar de koningin wist daar wel raad mee. Zij trad rinkelend op in tv-programma’s en vertelde op geruststellende toon, dat haar vliegtuigen steeds stiller en schoner werden. Dat ging nog lang duren. De onderdanen waren wanhopig en riepen om hulp. Niemand hoorde het geroep door de helse herrie. Op een dag sprong er een kind op het podium en schreeuwde dwars door de toespraak van de rinkelende koningin heen: “Er bestaan helemaal geen stille en schone vliegtuigen! U kletst!” Plotseling werd het heel stil in de tv-uitzending. Zelfs de vliegtuigen vergaten even door te vliegen… Daarna ontstond er complete chaos op de grond. “Dat kind heeft gelijk!”, riepen de mensen in de zaal. En omdat het eindelijk stil was, werd hun stem gehoord. De koningin werd in rinkelende boeien afgevoerd, samen met haar knipmes lakeien. Er kwam een nieuw bestuur onder leiding van de kinderen. De lucht werd weer schoon en stil. Overdag kon je ongestoord in je tuin werken of een praatje maken met de buren. ’s Avonds kon je uren naar de sterren kijken. Op de plaats van de vliegvelden kwamen fijne woondorpen. De dieren en mensen leefden er nog lang en gelukkig.