211963

Eind jaren zeventig las ik een boek van Jos Vandeloo. Helaas weet ik de titel niet meer, maar de inhoud is me altijd bij gebleven: Het beschreef een maatschappij met strenge voorschriften, waarin burgers werden 'gedrogeerd' door een constante zoemtoon. Omdat dat geluid er altijd was, dachten mensen dat het normaal was. Maar er kwamen zogenaamde 'duikers': mensen, die zich onttrokken aan de zoem, zij ontdekten dat ze zelf na konden denken. Ze kwamen in contact met elkaar en kwamen in verzet. Wij hebben dag in, dag uit, nacht in, nacht te maken met permanente herrie en vervuiling. Het milieu en het welzijn van hele generaties worden ernstig bedreigd. Wat kunnen we hier nog meer tegen doen? Deze melding is geschreven onder begeleiding van een permanente zoemtoon en keihard overvliegende stijgers vanaf de Aalsmeerbaan, beide binnen zeer goed hoorbaar.