Nog dit over het wegkijken door schiphol en de rest van de maatschappij. Aan BAS heb ik 4x deze mail gestuurd: "Als ik door chronisch slaapgebrek - veroorzaakt door de continue stroom vliegtuigen - lichamelijk totaal ben ingestort, wat doe ik dan? Ambulance bellen? En wat gaan jullie dan doen? Vinden jullie oprecht dat het strict preferentieel baangebruik goed uitpakt? Moeten er echt eerst doden vallen?" 4x heeft BAS de vraag op 'afgehandeld' gezet zonder antwoord te geven. Toen ik mailde dat ik een antwoord wilde, kreeg ik de officiële bezwaarprocedure als antwoord. Ook de website minderhinderschiphol.nl moedigt aan om te mailen als je vragen hebt over het minder hinder programma. Deze mail heb ik gestuurd: "Beste meneer, mevrouw, Ik mail u met een noodkreet en omdat u op uw website aangeeft dat vragen over minder hinder rondom Schiphol welkom zijn. Ik wil graag minder hinder, namelijk. In plaats daarvan krijg ik juist alleen maar steeds meer hinder. Dat is ook exact de bedoeling. Bewonersaanspreekpunt BAS vertelt me dan ook dat de maatregelen naar wens werken. Die maatregelen zijn echter niet gericht op minder hinder, maar op meer hinder voor minder mensen. Blijkbaar ben ik een minderwaardig mens en verdien ik het om gemarteld te worden met een onmenselijke hoeveelheid vliegtuigherrie en slaapverstoring. Ik trek dit niet en ben hier BOOS over. Het begint wat mij betreft met erkennen dat er een groep mensen is die er in hun situatie heftig op achteruit gaat. De Stichting Leefomgeving Schiphol heeft mijn aanvraag voor geluidsisolatie afgewezen met o.a. het argument dat er geen significante toename van vliegverkeer is. Dat is er natuurlijk wel. Erken dat! En handel ernaar! Daarom wil ik uw hulp vragen, u kunt zelf kiezen: · Mij helpen verhuizen naar een vergelijkbare woning op een locatie waar ik tussen 20.00u ’s avonds en 8.00u ’s morgens geen hinder heb van vliegverkeer · Of mijn slaapverdieping voorzien van geluidsisolatie · Of mij te voorzien van hulp bij zelfdoding. Langzaam doodgaan door uitputting, continue stress en hartkloppingen zie ik namelijk niet zitten. Ik hoor graag van u. De nood is hoog, dus uw antwoord komt snel, toch?" Tien dagen later heb ik hier nog geen antwoord op ontvangen. / Maar ook de maatschappij kijkt weg. Wie zelf geen overlast ervaart, voelt geen enkele urgentie. Minstens 20 personen en sociale/maatschappelijke/psychische/politieke/journalistieke/gemeentelijke organisaties heb ik aangeschreven, zowel lokaal als landelijk, om te pleiten voor mijn eigen situatie en/of de situatie van 2 miljoen omwonenden van schiphol. Niemand voelt zich verantwoordelijk, ze verwijzen naar schiphol zelf. Na één gesprek word ik afgewezen en sommige mails zijn niet eens beantwoord. / Hoewel het me niet helpt voor een oplossing, ben ik blij dat ik tenminste op vliegherrie.nl mijn frustratie van mij af kan schrijven en hopelijk pakt het ministerie de noodkreten van deze website ooit eens op. Een beetje hoop put ik ook aan Schipholwatch, die wat mij betreft de enige organisatie is die zo openlijk tegenwicht durft (!) te bieden aan de machtige luchtvaartlobby. #watgaanwehieraandoen #helemaalnietswantikbenmachteloosendoodmoe