Even een half uurtje wandelen in het Vondelpark als onderbreking van de thuiswerkdag. Het is om te huilen: je loopt onder een deken van vlieglawaai, een continu gedreun, gedonder en geraas, soms hoor je twee vliegtuigen tegelijk. Momenten van stilte zijn er nauwelijks meer. Je hebt behoefte om even je hoofd leeg te maken in plaats daarvan word je geteisterd door aanhoudend lawaai. Doodziek word ik ervan dat mijn dagelijkse leefomgeving commercieel wordt geëxploiteerd ten koste van mijn welzijn en gezondheid.