Na weken vliegtuigterreur (ik kan er geen andere naam voor bedenken), is de wind voor hele korte tijd gedraaid naar het zuid/oosten. Wat geniet ik hiervan. Bijna geen vliegtuig te horen! Zo zou het elke dag moeten zijn. Maar helaas gaat dit niet lang duren en het vooruitzicht om weer weken achtereen met het enorme vliegtuiglawaai te moeten leven, maakt mij angstig en verdrietig. Dit is namelijk geen leven! Wanneer gaan onze politici dat eens beseffen. De leefbaarheid in grote delen van Nederland wordt geofferd ten bate van de vliegindustrie. Waar is de menselijke maat gebleven? Tellen bewoners überhaupt nog wel mee? Er zijn inmiddels talloze rapporten geschreven over de schadelijke gevolgen van de vliegindustrie voor mens en milieu. Schijnbaar achteloos verdwijnen deze rapporten in een donkere kast op het ministerie van Verkeer en Waterstaat om er vervolgens niets mee te doen. Uitspraken van de rechter leggen we grotendeels naast ons neer. Voor de bühne wordt er dan zogenaamd iets mee gedaan, maar iedereen weet dat dit slechts “doekjes voor het bloeden zijn”. Wezenlijk verandert er niets. Op wie moeten we nu onze hoop vestigen? Weet u het?