490933

Elke ochtend begint met oorverdovend gebrul, gegier en gedonder. Recht boven ons huis denderen ze voorbij, elke kist luider dan 70 decibel. Tientallen per uur, vanaf de vroege ochtend, minuut na minuut die allesoverheersende herrie. Elke ochtend weer die bullebakken in de lucht, die de stress door je lijf jagen en je hart op hol doen slaan. Elke ochtend opnieuw die onrust en angstgevoelens, alsof je om de minuut met je hoofd in een brullende stofzuiger wordt gedrukt. Elke ochtend blijft handhaving uit, alsof het allemaal maar normaal is. Elke ochtend voelt als doelbewust burgertje pesten, een stapsgewijze uitholling van rust en welzijn. Elke ochtend weer die verstikkende mix van fijnstof en gifstoffen, terwijl de vliegtuigen consequent te laag overvliegen. Elke ochtend worden we eraan herinnerd: dit is geen incident, dit is structurele overlast. En elke ochtend vragen we ons af: wanneer wordt hier eindelijk iets aan gedaan? En elke dag herhaalt het patroon zich meerdere malen over de dag, waardoor we honderden bakken te verstouwen krijgen, week in week uit. En elke dag weet je dat je als burger niet beschermd zal worden tegen zoveel terreur, want de belangen van het geld gaan altijd boven gezond verstand en dus mens, natuur en milieu. En dat ELKE DAG!!