Wat een stress weer na een periode van ‘relatieve rust’ (lees: enkel bij landen want stijgen deed men alsnog over Abbenes) tijdens het sluiten van de Kaagbaan. Het is absurd om zo laag en in zo’n hoog tempo te vliegen. En het nare van de Kaagbaan is: hij sluit nooit! Ik ga gauw proberen te slapen voor ik om 01 uur weer uit mijn bed gebulderd wordt door Martinair naar Campina’s.