Rot dag wat vliegherrie betreft. Zeer down met het idee dat dit de rest van mijn leven zo blijft als ik niet verhuis. Ik weet niet meer wat ik verder moet. Het zijn er gewoon te veel om normaal te leven. Ik heb een uur met mijn kind in het buitenland gebeld met dikke koptelefoon op. Het geluid was te hard voor mijn oren maar het hele uur vloog er kop aan staart vliegtuigen over en ik kon het gesprek steeds niet verstaan. En ik zat achter dubbel glas met het raam pot dicht vanwege de vliegherrie, want het was prachtig weer en ik had graag het raam open gehad. Ik zou zo graag beschermt worden tegen deze ziekmakende vliegherrie. Nu, Vliegt er weer één in de nacht. De belofte was, STOPPEN IN DE NACHT!