212737

Surrealistisch. Leven in de omgekeerde wereld. Moet ik serieus Schiphol gaan "bedanken" omdat de wind voor heel even uit een andere richting komt? Terwijl ik aan de horizon toekijk en kan zien dat andere bewoners vreselijke overlast moeten ervaren. Het voelt als je excuses aanbieden voor iets dat je niet hebt gedaan. Kortsluiting in mijn bescheiden brein. Even een moment van rust is altijd van korte duur. Een heel klein stil momentje, wat een geluk. En dan gaat alles draaien. Mijn hoofd ontploft. Dus dit is nu normaal? Het wordt nog erger? Veilig en gezond doen er even niet toe. Dorpen en steden, stilletjes geconfisqeerd en de lokale politiek volledig buitenspel gezet. Het schendt mijn privacy en bepaalt de agenda in mijn leven. Morgen gezond weer op.