Ik woon hier 30 jaar en moet echt weg. Alle rust en ruimte is kapot. Schiphol is de grenzen van acceptatie ver voorbij. Niet kunnen inslapen door de vliegHERRIE…..Deze ochtend wéér heel vroeg gewekt dóór de vliegHERRIE. Niet super luid maar voldoende om wakker te worden. En het gaat maar door. Elke dag weer. Ik krijg steeds meer het gevoel van mij écht fysiek te willen verdedigen. Ik ervaar fysiek en geestelijk iets hééééél slechts waaraan ik onderdoor ga. Niet zo heel vreemd. Want elk redelijk verzoek om te stoppen met het stuk en ziek maken van mijn leven wordt niet gehonoreerd. Er is iets veranderd. Óók vroeger zag ik bewust de ‘treintjes’ van vliegtuigen boven Purmerend naderen. Maar ik kon wel slapen of bijvoorbeeld een gesprek voeren. Vond het zelfs wel leuk om te zien. Nu moet ik binnenshuis gesprek pauzeren tot het geluid afneemt!! Een alternatief wordt niet geboden. Ik weet niet hoe en waarheen. Qua locatie niet want overal is vlieg- en wegverkeer. Qua huizenmarkt niet. Wat nu dan? Ik wordt wél steeds zieker en functioneer steeds minder. Vermoeid, ongeduldig, concentratieproblemen, chronisch slaap gebrek, kort lontje… En waarom? Alleen maar omdat ik nergens, nooit meer stilte en ruimte kan ervaren. Ik tank nergens meer bij. Ik kan best ergens een leuke dag hebben. Maar thuis is vaak het eerste wat ik hoor als ik uit de auto stap een vliegtuig en loop gelijk weer leeg…. Het is niet dat ik niet tegen lawaai kan. Maar de continuïteit en indringendheid is een probleem. Zoals vandaag alweer enkele uren achtereen. Je moet ergens rust kunnen vinden! Dat lukt thuis en zelfs binnenshuis hier niet meer. 24 uur lawaai van vliegtuigen, de A7, de N244. Mijn adres is ten gevolge van nieuwbouw en sluipverkeer een drukke doorgaande weg geworden met honderden scooters en auto’s per dag, muziek en geschreeuw ….. Zware dag…..😭😭😭