178651

Het gaat al weer heel de ochtend door. De grote lawaaischoppers naar RTHA vol zongebruinde vakantievierders, afgewisseld met de iets hoger vliegende Schipholstijgers. De herrie kan nog veel erger, er wonen nog zoveel mensen tussen mij en beide vliegvelden in. Maar al op deze afstand word ik er zo moedeloos van. In de huiselijke ochtendspits lukt het me maar sporadisch om de tuin in de lopen voor een meting met Explane, of om een klacht in te dienen bij DCMR. Terwijl de overlast constant is. En de frustratie als net de grootste herriebak overbrult op het moment dat je haren staat te vlechten/tanden poetst/een gesprekje aan het ontbijt probeert te hebben: weg bewijs. Alsof er nooit een hinderende herrie-invasie heeft plaatsgevonden.