Gaan we weer. Klagen. Je staat machteloos met al dat lawaai boven je hoofd. Het geeft stress, je voelt je wanhopig, het maakt bang, ontspannen in onmogelijk, in de tuin met je buren een praatje maken is niet mogelijk. Het dringt door tot elke vierkante cm van je huis en van jezelf. Het is zwaar, heel zwaar. Vliegtuig na vliegtuig, het gaat maar door, de hele dag door. Aalsmeerbaan... het kan niet meer. Het mag niet meer. De luchtverkeersleiding stuurt zonder nadenken al die vliegtuigen over dichtbevolkte woonwijken. Dan ben je toch niet goed bij je hoofd?