Wat een ellende toch weer op het moment. De een na de ander. Ik mag het niet denken maar stiekem gebeurt het toch dat ik ze zo verwens dat ze neer mogen storten. Op dat moment zijn het voor mij dingen. Zodra ik me realiseer dat er mensen inzitten en eronder wonen roep ik mezelf tot de orde. Ik hoop toch dat er ooit een moment komt dat het ongebreideld rondvliegen tot het verleden behoort.