Wat schrok ik gister van de lucht rond 17:00u. Wat een prachtige blauwe heldere herfstlucht hoorde te zijn, was nu een wirwar van strepen van uitlaatgassen veroorzaakt voor vliegtuigen. Je zag ze zigzaggend over de lucht verspreiden, wetende dat het hier allemaal neerdwarrelt en die uitstoot dus allemaal in de lucht hangt met de gevolgen van dien. Ik heb oprecht met mijn vriend uit het raam staan kijken en beiden zeiden we: jeetje.. waar gaat het heen met de wereld. We werden er verdrietig van.