Vrolijk opgewekt uitgerust en ontspannen…. Nu het even wat rustiger is boven zwaar beschermd Natura 2000 gebied waar ik tegen aan woon in Wassenaar herken ik niet alleen die rust die dit gebied mens en dier ooit bood maar ook mij zelf weer terug. Ik ben weer ik. Vol vertrouwen zonde die continue angst en spanning die ik ervaar zodra de hel hier weer los breekt. Confronterend: Met de neus op de feiten wat een enorme impact de continue vliegherrie op mijn mentale gezondheid heeft. En toch …. Een mens lijdt het meest voor het lijden dat hij vreest…. We weten allemaal dat deze rust van korte duur is en dat baart me nog meer zorgen….. ik wil me niet meer zo voelen…. Nooit meer… maar het is een kwestie van tijd voordat de continue stroom van stijgers en dalers weer losbreekt boven onze hoofden… waarom toch waarom toch mogen wij zo kapot gevlogen worden… follow the money. En je weet t