56 procent minder leven in zee: is dit nog te herstellen? Onze oceanen bruisen van leven, maar behoren ook tot de kwetsbaarste ecosystemen op aarde. Vooral de zogenoemde kraamkamers van de zee – zoals mangrovebossen, zeegrasvelden en koraalriffen – zijn van cruciaal belang. In deze beschermde leefgebieden groeien talloze jonge zeedieren op, van piepkleine visjes tot schildpadjes en jonge haaien. Maar deze broedplaatsen verdwijnen in hoog tempo. En daarmee ook al het leven dat er van afhankelijk is. Valt dit nog te herstellen? De oceaan warmt op, verzuurt, raakt vervuild en wordt leeggevist. Vooral jonge dieren worden hard geraakt, omdat hun kraamkamers verdwijnen: zo is meer dan 50 procent van alle koraalriffen en mangroves al verloren gegaan. En door de stijgende zeespiegel dreigt ook meer dan de helft van de neststranden van zeeschildpadden ongeschikt te worden voor voortplanting. Koraal en mangrove: waar leven begint De kraamkamers van de oceaan – zoals mangroves, koraalriffen en zeegrasvelden – zijn onmisbaar. Ze bieden voedsel, beschutting en een veilige plek voor miljoenen jonge dieren om op te groeien en waar wij als mensen ook van afhankelijk zijn. Tegelijkertijd slaan ze enorme hoeveelheden koolstof op: één vierkante kilometer mangrove kan evenveel CO₂ opslaan als 90.000 auto's uitstoten in een jaar. Bescherming van deze leefgebieden betekent dus ook bescherming van ons klimaat. Nu.nl