Om half elf ‘s avonds dreunt het geluid van vliegtuigen dwars door mijn oordoppen heen. Nog is de gifbeker niet leeg. En de volgende dient zich alweer aan. Dit wordt een korte, meermaals door nachtvluchten gestoorde slaap. En morgenochtend, ver voor zeven uur, begint het weer opnieuw. Het is om bij te huilen.