496685

Amsterdam centrum. De hele avond herrie met zeer hoge piekfrequentie van 1 toestal per 2 minuten. Ernstige verstoring van leefklimaat binnenshuis. Dat gaat op dit moment nog gewoon door. Het is 23:30. We liggen in bed. Zware toestellen, zwaar geluid. Ongelofelijk dat dit mag. Ik zie zelfs ergens staan: ‘Omdat het natuurlijk uw slaap verstoort wordt er tussen 23 en 7 uur minder gevlogen. Er zijn maar twee banen open.’ Tjonge, wordt er even fijn rekening met ons, honderdduizenden bewoners in een kwart van Nederland gehouden! Een typisch proces van normvervaging. Het meest verschrikkelijke, misdadige, wordt normaal, als je het maar vaak genoeg doet en zegt en onbeschaamd laat zien dan buigt de politiek wel mee. Soms breekt opeens het hart en het verstand weer door als de zon door de wolken en dan worden die misdaden achteraf wel eens veroordeeld. En bestraft. En iedereen vindt dat dan opeens een geweldig goede zaak en is het er helemaal mee eens. Dat er niet eerder is ingegrepen, zeggen de mensen dan, onbegrijpelijk hoe heeft die minister dat zo lang op z’n beloop kunnen laten, je kunt je hersens er niet omheen vouwen. En dat de premier die man maar z’n gang heeft laten gaan. Al die jaren. Zo laag als ze maar wilden, allemaal over die oude woningen in de binnenstad. Zoveel slachtoffers. En de volksvertegenwoordiging. En dat ze er nog in zijn gaan /investeren/, ja werkelijk, meer dan ooit zelfs, ze wilden het nog uitbreiden, nou jij en dan ik. - Het kán! Het is eerder gebeurd. In historisch ernstige gevallen. We mogen de hoop niet opgeven.