Om half 7 gewekt door starters. Daarna is het niet meer stil geweest. Vanmorgen na de boodschappen snel naar binnen om het lawaai enigszins te temperen en een project opgepakt wat mijn volle aandacht vroeg. Ik kreeg de vliegherrie maar niet naar de achtergrond van mijn bewustzijn. Ik hoor werkelijk elk vliegtuig gaan, donderdorp.nl meldde er om 19:50 uur al 443 en sindsdien zijn er al weer diverse over gebulderd. Vanavond nog snel een wandeling in het bos. Toen kwam ik dus voor het eerst weer buiten. Het bleek heerlijk weer te zijn. Niets van gemerkt, terwijl ik een echt buitenmens ben. In het bos hoor je ze ook, maar iets verder weg. Op weg naar huis overviel me een enorme droefheid. Toen nog vier uur te gaan tot het misschien stil zou worden. Dan mogen we slapen tot we weer gewekt worden door schiphel. Zo wil ik niet meer leven. Mijn lief bood aan morgen maar weer weg te gaan, maar ik wil helemaal niet steeds weg. Ik wil genieten van onze tuin, ons fijne huis, de vogelgeluiden. Ik kan wel huilen, maar heb er geen tranen meer voor. Hoe je leven totaal verwoest wordt door een vliegveld. Inmiddels 452 vliegbewegingen hier en het gaat maar door.