De afgelopen twee jaar ben ik doodmoe geworden van de constante vliegtuigherrie en vervuiling die mijn leven dag in, dag uit verstoort. Het lijkt alsof er geen einde komt aan de overlast die Schiphol veroorzaakt. Mijn gezondheid en woongenot staan continu onder druk, en het voelt alsof ik in een eindeloze nachtmerrie leef. Wat deze situatie nog ondraaglijker maakt, is het gevoel dat mijn klachten niet serieus worden genomen. Ik ben meldmoe. Elke keer als ik mijn zorgen uit, lijkt het alsof ik tegen een muur praat. De poppenkast van het Bewoners Aanspreekpunt Schiphol (BAS), dat in opdracht van de luchthaven en luchtvaartmaatschappijen lijkt te opereren, doet niets anders dan onze klachten afwimpelen. Het is alsof ze er alleen zijn om ons stil te houden, zonder enige intentie om echte verandering teweeg te brengen. Ondertussen zie ik de volksvertegenwoordiger uit Amstelveen in pak praten met LVNL en Schiphol, maar er gebeurt niets. De vliegtuigen blijven laag overvliegen, en de beloften van verbetering blijven lege woorden. Het is frustrerend en ontmoedigend om te zien dat er zoveel wordt gepraat, maar dat er niets verandert. Deze aanpak versterkt alleen maar mijn gevoel van wanhoop en machteloosheid. Hoe lang moeten we nog wachten voordat er echt iets gedaan wordt aan deze onhoudbare situatie? Ik ben niet de enige die lijdt onder deze situatie; half Nederland heeft last van de vliegtuigherrie en vervuiling. Het is schrijnend om te zien hoe één industrie in staat is om het hele land in zijn greep te houden en ons leefmilieu te verwoesten. Overal om me heen hoor ik dezelfde verhalen van mensen die hun woongenot en gezondheid zien afnemen door de constante overlast. Het is alsof de belangen van de luchtvaartsector zwaarder wegen dan die van de burgers, en dat is ronduit onacceptabel. Hoe kan het dat één industrie zo'n verwoestende impact heeft op zoveel levens, zonder dat er ingegrepen wordt? Het is hoog tijd dat er naar ons geluisterd wordt en dat er echte, effectieve maatregelen genomen worden om deze onhoudbare situatie te veranderen. We roepen op tot minder vliegtuigen, geen nachtvluchten en een focus op echte duurzaamheid. Er moet meer aandacht komen voor de bewoners, zodat we weer in rust en gezondheid kunnen leven. Alleen dan kunnen we hopen op een toekomst waarin onze leefomgeving niet langer wordt opgeofferd voor de belangen van de luchtvaartindustrie.