Eerst rondje met de hond in Krommenie, onder dubbele banen stinkende vliegtuigenherrie, nergens fatsoenlijk kunnen lopen, omdat het halve dorp open ligt, mijn nek brekend over het zwerfafval, kijkend naar de door de gemeente afgezaagde bomen, oversteken bijna onmogelijk, door de enorme hoeveelheid auto’s, thuisgekomen in de herrie, van het uitboren van voegen, deze verbouwing duurt ook al bijna een jaar. Gevangen in de herrie, verplicht onder de geluidswerende koptelefoon en vooral m’n hond op de medicatie houden, die word angstig van al deze herrie. Prettige dag in Krommenie.