Even leek de ochtend rustiger dan vele in de afgelopen weken en maanden. Maar die hoop werd wreed verstoord door een laag, met oorverdovende herrie, overvliegend toestel. Meteen sta ik ‘aan’ en voel ik de onrust, overprikkeling, die ik te vaak heb gevoeld de afgelopen tijd. En de angst, dat mijn nieuwe huis met -eindelijk- een tuin, op een onleefbare plek staat. Zonder de rust waar ik in de stad naar verlangde. Nodig heb voor mijn gezondheid. Daar is de volgende alweer…