Eigenlijk ben ik moe van het klagen. Het voelt zo zinloos. Maar dat is het niet! Niet klagen helpt zeker niet. We zullen toch ooit wel gehoord worden. Dus hier komt mijn klacht: ik leef in HERRIE. Dat was voor corona en dat is ook nu. HERRIE. Altijd maar HERRIE. Achter elkaar worden er vliegtuigen OVER MIJN HUIS gestuurd. Ik leef in ANGST. Altijd is er ANGST. Als dat maar goed gaat, wat gaat die laag, wat als... Het is nog nooit gebeurd hier nee. Maar de kans is aanwezig! Ik leef deels in ONWETENDHEID. Want hoe erg wordt mijn gezondheid beïnvloed door ultrafijnstof en alle andere stoffen die VERVUILEN. Er worden 400 vliegtuigen per dag over een dichtbevolkt gebied gestuurd. DAT IS NIET NORMAAL. Sorry dat ik af en toe schreeuw. Je moet wel om jezelf verstaanbaar te maken. Het is verschrikkelijk. Dit is geen woongenot, dit is niet leefbaar, die is onmenselijk. Hiermee moet gestopt worden en wel zo snel mogelijk.