Zo erg als het vandaag is heb ik zelden meegemaakt. Achter elkaar door. Vrijwel zonder pauzes. Het ene toestel na het andere. Het idee laat me aan het einde van de dag niet los dat er honderden toestellen over zijn gekomen... Laag en met veel herrie. Met veel fijn stof. Het geeft zorgen en stress èn verwondering over de vraag waarom niet veel meer mensen zich er druk over maken. Omdat ze zich niet realiseren wat er aan de hand is? Het zogenaamd niet horen? Afhankelijk zijn van Schiphol? Zich niet realiseren wat alleen al dat vrijwel permanente geluid met je lijf doet? Is wat we vandaag, deze zondag de 17 e oktober meemaken, het nieuwe normaal? Dit kan toch niet?