Het is zondagochtend! Of het precies 6:20 was weet ik niet zeker, i.i.g tussen 6 am en 6:30 maar ook daarna, rond 7 am weer die laagvliegende vliegtuigen. Ziedend word ik wakker……nooit meer rust en die onmacht weer voelen dat dit gewoon gebeurd, hier is gewoon toestemming voor gegeven. Alles wordt opgeofferd voor dat heilige Schiphol. Ons leefmilieu en onze veiligheid kan de verantwoordelijken voor dit beleid geen reet schelen. Die vliegtuigen vliegen te laag en te vaak, met teveel over de stad. Dit moet gewoon minderen, heel veel minderen. Ik kan intussen een boek schrijven met de titel ‘Nooit meer rust!’ Een boek dat gaat over de bijna constante ‘brom’ van vliegtuigen over de stad, uit het noorden, uit het oosten, dwars en laag over de stad. Die ‘brom’, dat geluid van vliegtuigen die laag overvliegen, het gaat onder je huid zitten en resulteert in zware psychische belasting. Wordt vast vervolgd!