Is het eindelijk een beetje stil boven ons dorp, bespeur ik toch weer stress: Ik deel mijn programma anders in: De stille klussen eerst, zodat ik optimaal de “rust” van dit moment kan ervaren of ..... zal ik de tuin ingaan? Gewoon genieten van dit unieke moment en het werk later doen? Ja maar, ik moet natuurlijk wel mijn opdrachten afhebben aan het eind van de dag. Een nieuw woord borrelt op: Stiltestress. Nou ja!