Gisteren de godsganselijke dag alleen maar vliegtuigen, achter elkaar. Ik kan zo nu en dan wel in huilen uitbarsten. En de eerste vliegtuigen komen nu ook alweer voorbij. Er is geen halfuurtje even een rustmoment. Het is weekend, we hebben heel hard gewerkt voor een fijn huisje en ik wil er nu wel wegvluchten. IDit is van de zotte!