430155

"Ik ben nu eenmaal een positief persoon die mensen wel iets gunt" een piloot reaguurder op SW post op LinkedIn. Dit zinnetje galmt nog na.. Gisteren in de avond was het hier stil... Of wel stil. Het was een zwoele zomer avond. Jongeren waren samen gekomen in het Bessen veldje. Geklets gelach jongens en meisjes. groepjes. De jongens gingen door het veld. De baard net wel en net niet in de keel. De haas die haar jong riep. Het waterhoentje riep ook haar jong(het was pas nu gelukt. De ratten aten steeds alles op) Het jong antwoorde zachtjes . In de nacht muggen. Maar het raam open. Koelte en ok. Wat een geluk. Tot dat... Om voor zeven uur stijgende toestellen de lucht in, kruipend snijdend de ochtend zon te gemoed. Tja. En zo juist bij thuiskomst van een dag in Edam waar ze ook zijn. Maar niet zo als net. In huis. Angst boosheid. Dus ik ben dan een negatief persoon die het de grotere groep niet gunt?