Afgelopen zondag 1 oktober was een dieptepunt. De hele dag ‘gerommel’ in de lucht. Geen enkel moment stilte van de vroege ochtend tot in de avond. Wat kun je doen? Je aansluiten bij verschillende actiegroepen, maar weer een melding doen, maar weer een emotioneel betoog. Wat heb je eraan? Behalve dan wanneer mje ieder’s emotionele betogen leest, je realiseren dat je niet de enige bent. Kortom, je ‘normale’ leven is tot een halt gekomen en sinds enige tijd is er die continue onrust. NOOIT MEER STILTE, sowieso dus nooit meer rust. We hadden werkelijk nooit kunnen denken dat een keuze voor wonen in een kleine kern in de buurt van Narura2000 en stiltegebieden zo desastreus uit zou pakken. We zijn op een leeftijd dat we nog goede jaren met ‘veel buiten’ voor ons zagen. Daar is abrupt een einde aan gekomen en het zal alleen maar nog erger worden. Uiteraard denken we na over ‘hoe verder’. Verhuizen is wellicht een optie, maar met de door de Overheid gesteunde ambities van Schiphol en de daarmee samenhangende luchtruimveranderingen - ook in samenhang met de groei van militaire vluchtverkeer - zijn er nauwelijks nog ‘ontsnappingsmogelijkheden’. We odervingen het aan den lijve: de Overheid heeft geen respect voor het welzijn van haar burgers en al helemaal niet voor de natuur. Waar je komt, iedereen kampt met ongewilde overlast. Het totaal ongefundeerde verwijt ‘not in my backyard’ heeft zich ondertussen als een olievlek over Nederland verspreid. Iedereen heeft het ondertussen wel een keer naar zijn/haar geslingerd gekregen. Onze gemeente heeft de nieuwe Omgevingsvisie recent goedgekeurd. Kernwaarde: RUST. Snapt u het nog????????