Ik durf gewoon bijna niet meer naar mijn eigen huis, ben al gestresst als ik er aan denk dat ik dan weer in de constante herrie zit. Alle ramen blijven dicht met dit mooie weer, maar dan nog hoor je het voortdurend. Nooit, maar dan ook nooit meer rust. Als ik deze site lees, schrik ik. Allemaal gewone mensen, in gewone huizen met een balkonnetje of tuintje, die hun best doen in het leven. Kinderen die moeten slapen, huiswerk maken. Maar al die levens worden verpest door de herrie van Schiphol. We zijn geen fanatieke activisten, we zijn gewone mensen die een normaal leven willen leiden. Maar we worden door velen weggezet als zeurpieten, klagers etc. Het overkomt ons allemaal maar, toen ik hier kwam wonen was het rustig! Af en toe een vliegtuig, niet erg. Maar nu! Lawaaierige file, constant boven ons hoofd. Politiek laat het maar gebeuren. Ik word er wanhopig van.