Gisteravond heb ik mijn vierde poging ondernomen om weer in mijn slaapkamer te slapen. Want ik slaap al zo'n 5 weken op een geïmproviseerde plek op de benedenverdieping. Het doel is natuurlijk dat ik ooit weer in mijn lekkere bed kan gaan liggen. De vorige keren werd mijn poging wreed verstoord doordat de informatie van BAS niet klopte en ik dus de verkeerde nacht had uitgekozen. Gisteren verliep het wel volgens plan, maar eindigde net zoals de eerdere pogingen: na een uur toch maar verhuisd naar de benedenverdieping. Dit was mijn eerste poging terwijl de Kaagbaan gebruikt werd om te starten (i.p.v. landen). Opstijgende vliegtuigen blijven verder van mijn huis vandaan. Maar dat blijkt helemaal niks uit te maken. De vliegtuigen boven Lisse (notabene!) veroorzaken een continue zware brom die al mijn zenuwen op scherp zet, omdat het zo dreigend klinkt. Niet af en toe, maar zonder pauzes als één lang onweer dat maar door gaat en door gaat. / Net zoals anderen hier begrijp ik er niets van. Hoe kunnen de signalen van de bewoners zo genegeerd worden?! Maar ook: hoe kan de klimaatcrisis zo genegeerd worden?! Is het echt de bedoeling om gewoon maar zoveel mogelijk te vliegen, tot letterlijk het moment dat de dijken het begeven en Schiphol onder water staat? Of ten prooi valt aan een oncontroleerbare natuurbrand? #watgaanwehieraandoen