Rond 9.15 stormde mijn zoontje de slaapkamer in. "Papa, gisteren was er toch storm?". Ja lieverd maar de storm is al weer weg hoor. "Ja maar de storm is stout geweest er is iets ergs gebeurd". Ik schoot meteen uit bed en dacht aan stormschade in de tuin. "Ga maar lijken, de storm heeft vliegtuigen weggeblazen, ze zijn weg". Toen schoot ik in de lach. We hebben inderdaad eens op zondag door kunnen slapen. Goede nachtrust en lekker slapen is immers heerlijk en onontbeerlijk. Maar als de vliegtuigen even niet bij ons zijn dan zitten andere bewoners in deze vliegherrie en gifuitstoot ellende en zijn andere mensen onder en bij vliegroutes de dupe. Overigens heb ik vanmorgen rond 5.25 wel paar vliegtuigen gehoord Delta Airlines en Atlanta en ook Aberdeen en Cancun na 8.17 uur. Maar mijn zoontje gelukkig niet. In de loop van de ochtend was het al weer gedaan met de rust aan de kust en waren de opvliegers van de Polderbaan weer van de partij in een onafgebroken rij. Als af en aanvoerputje van Schiphol horen wij elk vlietuig vanaf de Polderbaan en dat is dagelijks een flinke portie herrie. Vooral de naar de kust afbuigende exemplaren bezorgen grijze haren. Niet te harden dat gedreun en gegier heel lang ook hoorbaar per vliegtuig. Enorme reikwijdte heeft zo'n vliegtuig toch. Niet te snappen, niet te behappen en niet aan te ontsnappen.