Vliegtuig na vliegtuig komt nog even gezellig over Leiden en Voorschoten om half elf 's avonds. De broodnodige rust in de aanloop naar de nacht wordt elke paar minuten bruut verstoord door de herriebakken die je van verre aan hoort komen suizen, fluiten, loeien, bulderen. Het is zo frustrerend dat je niet naar de veroorzakers toe kunt lopen om te melden dat je er last van hebt. Als de passagiers, piloten en andere verantwoordelijken voor deze vluchten bij me in huis zouden staan, zouden ze het vast met me eens zijn dat dit niet kan, maar ze zijn op het moment van overlast onbereikbaar, op een paar honderd meter boven mijn hoofd. En ze vinden natuurlijk ook dat het allemaal minder moet, dat vliegen. Maar ze vinden vooral dat hun vlucht toevallig wel echt noodzakelijk is. Want het moet wel leuk blijven. Je moet wel gewoon met het vliegtuig op vakantie kunnen (#lekkergenieten), verse bloemen uit Afrika op tafel hebben (geproduceerd onder mensonterende omstandigheden) en goedkope spulletjes uit Azië bestellen (om je lege ziel mee op te vullen). Dat is allemaal wel wat waard! Het welzijn van je medemensen bijvoorbeeld, of de toekomst van de Aarde.