Toegegeven: Ik ging gisteren al niet vrolijk slapen. Aanhoudende herrie van vertrekkend tuig en de weersverwachting met weer een Z in de windrichting maakten dat ik me weinig illusies maakte voor vandaag. Vanmorgen was ik er uit voor het vlieglawaai begon. Helaas: Schiphol begon ook om 7 uur op de Aalsmeerbaan en haalde me in, nog steeds. Ik voel me met de minuut triester worden. Alle ramen en deuren zijn hermetisch gesloten, de airco (op zonnepanelen) draait op volle toeren. Ik kijk verlangend naar buiten. Daar ben ik het allerliefst. De tuin wacht met talloze klussen, maar er is teveel kabaal. Ik ga maar iets heel anders doen vandaag. Uitzichtloos. Somber. Nog tot na 22 uur te gaan. Weer zo’n dag, mede mogelijk gemaakt door Schiphol en ons kabinet.