Zeven uur s ochtends op zaterdag in de Leidse Merenwijk. De snelweg boven mijn huis stroomt alweer vol. Slapen is onmogelijk. Ik wilde dat ik nog boos kon worden maar daar ben ik te moe voor. Nu lig ik alleen nog maar bang te wachten op de volgende stoot ellendige herrie en gif. We worden hier vakkundig monddood gemarteld. Waarom kan dit gebeuren? Hoe kan het dat achtereenvolgende kabinetten iedere keer weer kiezen tegen de eigen bevolking? Aardbevingen in Groningen; Q-koorts in Noord-Brabant; luchtvaartterreur in vrijwel de hele Randstad. Dit niet volledige lijstje kan maar tot een conclusie leiden: om de fictie van economische groei in stand te houden worden bewoners met volstrekte minachting voor hun gezondheid en welzijn en stelselmatig opzij geschoven. We zijn een bananenrepubliek van het gemeenste soort geworden. En net als in andere bananenrepublieken is het al lang niet meer de politiek de bepaalt wat er gebeurt, maar een congsi van grote bedrijven en een paar machtige spilfiguren die tot taak hebben de wet en regelgeving zodanig te saboteren dat er geen enkele manier overblijft om je recht te halen. Twijfel zaaien, liegen , traineren en schofferen… als je dat goed kunt kun je het in Nederland ver schoppen. Kafka in de polder. Ik wil naar Belgie.