Zojuist kwam Transavia overrazen met een kist vol ongetwijfeld zongebruinde vakantiegangers. Overstemde hier mijn serie, die ik moest terugspoelen om te horen wat er gezegd was. Ik raak er eerlijk gezegd moedeloos van. Ik wil de medemelders zeker niet de put in praten, maar ik heb onderhand alle situaties wel gemeld. Een beeld geschetst hoe dit mijn leven beïnvloedt: inslapen, doorslapen, uitslapen: ze zijn erbij. Thuiswerken, binnen ontspannen, buiten ontspannen: ze zijn erbij. Kinderen verzorgen: ze zijn erbij. Dagelijks overstemmen ze wat ik ook maar aan het doen ben en ik heb de afgelopen maanden vaak mijn telefoon gepakt om het te melden om die impact inzichtelijk te maken. Een andere melder laat zien dat er sinds corona voorbij is structureel meer dan 100 per dag hier over Gouda zijn, waarvan altijd minstens een handvol en geregeld een veelvoud daarvan in de nacht. Maar ondanks alle digitale tracking van vluchten, waardoor het supersimpel is om de objectieve routes en bijbehorende overlast te kennen, blijft de bewijslast volledig bij ons burgers liggen. En ik heb er genoeg van om, naast het dealen met de overlast, ook constant mijn telefoon erbij te pakken om te moeten omschrijven wat het doet. Niets ten nadele van dit platform, dat gelukkig ruimte biedt om de echte verhalen aan het licht te brengen. Maar als ik nu minder ga melden omdat ik bijna elke vlucht en situatie al wel eens gemeld heb, is de aanname dat ik op de momenten dat ik zwijg dus geen last heb. En dat is niet zo! Terwijl ik dit typ is de volgende herriebak alweer overgekomen, uit Antalya. Genoten, dames en heren?