Wakker van een enorm lawaai. Altijd weer denk ik dat het oorlog is, denk ik aan mijn moeder die zo bang was voor vliegtuigen sinds de oorlog, denk ik aan de overlast, het milieu, aan dat ik ooit hier in mijn dorp woonde en er nauwlijks vliegtuigen overvlogen. Ik werd wakker van de vogels in de tuin. Hoorde het moment stilte tussen de nachtvogels en de dagvogels. Ik zie nu nauwelijks vogels en hoor ze eveneens bijna niet. Drie minuten later hoor ik het volgende vliegtuig en zo gaat het door, het is nu 8.12 en er gaan om de drie tot vijf minuten vliegtuigen over. Ik heb een klacht neergelegd bij de inspectie leefomgeving en transport. Ik kreeg binnen vijf weken keurig antwoord. Ze willen graag de normen bewaken, was het antwoord, maar hebben van de overheid de opdracht gekregen een grotere overlast te gedogen. Ik denk aan het oprekken van alle normen, ook die van de stikstofbelasting. Aan hoe we onze leefomgeving uithollen. Ik begin de dag verdreitig.