Op deze bloedhete benauwde dag zaten wij weer binnen met alles potdicht. Nu is het wat koeler, tijd om het huis door te luchten. Maar nee hoor, er wordt gevlogen. Het is veiliger om alles potdicht te houden. Dan stikken we van de warmte en tenminste niet van de ultrafijnstof. Het lukt ze prima deze psychologische oorlogsvoering: we gaan eraan kapot. Wij zijn de 'thuisblijvers' en de mensen die niet thuisblijven zijn twee of drie weken op vakantie. Die hebben dit dus geen veertien weken, maar elf of twaalf. En wie doet iets voor ons? Nee, niemand. De Gemeente Amsterdam heeft een Position Paper geschreven. Andere gemeenten doen dat ook. En wat daarmee gebeurt? Dat gaat gewoon door de papiervernietiger. Schiphol staat namelijk boven alles. De lucht is van hun, ons leven is van hun. En dat is helemaal niets nada waard. Wij zijn de burgers van Nederland, een fatsoenlijk land... zou je zeggen, zou je denken, maar dat is het niet. Een land waar een mensenleven niets waard is. Een land waar een hub, een verdienmodel, een vliegveld, waar als het belastinggeld naartoe gaat, dat is het belangrijkste in dit achterlijke land.