We mochten vanmorgen van meneer/mevrouw Schiphol uitslapen. Wat een verademing. Nog nagenietend van deze weelde (komt nl. niet vaak voor) zitten we heerlijk uitgeslapen aan ons ontbijt, waarbij we heerlijk de deur naar de tuin open hebben staan. En....... geen gerommel, gedonder, onwaarschijnlijke herrie van vliegtuigen om ons heen. Gewoon rust. Het valt ons op. En tegelijkertijd begrijpen we hoe vreemd deze gedachte is: geen herrie van vliegtuigen, wél heerlijke rust, genieten van de tuin en het geluid van de vogeltjes. We waren vergeten hoe het geluid van de stilte en rust, zalvend werkt op ons brein. Zo leven dus veel andere mensen in Nederland. Wat een weelde, wat een geluk. We gaan even van de tuin genieten, zolang het nog kan.