Nou nou nou. Zo snel mogelijk weg van huis. Bulderbulderend dit is zo normaal. Aan het werk. Na een korte nacht. Het startend tuig van de Polderbaan draait hier zelfs ook nog over. Ik stel me voor de route van wakker wordende stakkers. Dan voel ik me minder eenzaam als ik weer eens moet beslissen om beneden te gaan slapen op de stretcher en opmerk dat mijn luchtwegen sinds te intensificering tgv het onderhoud dik en opgezet zijn. En er is een kriebel hoestje tegen drieën in de ochtend. Lastige mens op het werk. Interessant hoe het is als je moe bent. Dan kan ik me dus er minder voor afsluiten. Ach ja we zijn niet alleen gepensioneerd Lubach( en kunnen helemaal geen kant meer als je weet dat je gelukkig wordt van buiten naar vogels luisteren)Het treft iedereen. Ik denk dat de leeftijd met name de urgentie doet inzien. Omdat je weet hoe het de omgeving er 30 jaar geleden uitzag.