Vandaag weer een dag totaal overstemd door vlieglawaai. Binnen in huis, ramen en deuren dicht, de herrie ramt overal doorheen. Vliegen ze steeds lager? Kan het nog lager? Ik merk dat ik er somber door word, heel erg nare gevoelens zijn dat. Er is geen zicht op een uitweg, ‘nog even volhouden, dan en dan stopt het,’ Nee… het wordt alleen maar erger in Uithoorn. Het besef dat we in Uithoorn opgegeven zijn, het wordt niet meer beter. Meer herrie, meer vliegtuigen, lager vliegen, sneller achter elkaar, vroeger starten en later doorgaan.