Vanmiddag weer aan de lopende band intersectiestarts, dus nog lager over Uithoorn. En ze komen sneller achterelkaar, uren lang. Pauzes van een uur, beginnen een kwartier later en eindigen een kwartier eerder. Daarna de avond ook weer kapotgevlogen met laagvliegers, weer niet de hele baan gebruiken. En de cargo’s, wat een herrie, letterlijk oorverdovend. Hartkloppingen, ik voel verkramping in mijn lijf, het kan niet goed zijn, Is dit de laatste? Nee, komt er weer een. Nog een. Stress.