Gister constante overlast. Ik viel in slaap met het geraas, nog rond een uur of elf. Vanochtend wakker en na mijn wekker was het eerste wat ik hoorde weer een vliegtuig. Ik probeer mijn dag rustig af te sluiten en opnieuw/nog steeds: met vliegtuig. Mijn buren en hun pubers hoor ik ook met regelmaat. Maar van hen heb ik lasten én lusten, en ik kan met ze in gesprek gaan vanuit het idee: dat we elkaar af en toe horen is onvermijdelijk, maar laten we het binnen de perken houden en elkaar tegemoet komen. Die wederkerigheid ontbreekt bij de luchtvaart helaas totaal. Ook nog nu zelfs Schiphol inziet dat het ook wel een onsje minder mag.