Het is de zoveelste dag op een rij waarvan je je bijna wanhopig afvraagt of het wéér zo'n dag wordt. Tegen beter weten in denk je na het eerste vliegtuig dat s ochtends vroeg al laag over je huis vliegt: misschien dat het er vandaag maar eentje is.... Totdat het weer achter elkaar doorgaat, het geraas boven je hoofd niet stopt. Het is werkelijk een aaneenrijging van onontkoombaar lawaai en gebulder. Je wordt er bijna cynisch van: zoek je zorgvuldig een rustige gemeente en straat uit, komt het indringende en non stop lawaai van bovenaf. En je hebt geen keuze en geen invloed erop. Wat is er het afgelopen jaar toch zó verschrikkelijk veranderd boven Oegstgeest?