177937

Met enige schroom vermeld ik dat - na een helse herriemorgen - het nu eindelijk stil is. Ik weet even niet wat me overkomt. De tuindeur kan open. Ik hoor de buren praten, net zo dat ik het niet versta, de auto’s op de weg, evenals een of ander apparaat. ‘Achtergrondgeluiden’ heet dat. Nu ga ik proberen er die fijne dag, die me vanmorgen al een aantal keren werd toegewenst, van te maken. Alle ingrediënten zijn aanwezig: we zijn gezond, hebben een dak boven ons hoofd, genoeg middelen om ons te voeden en te kleden, een heerlijke tuin... Alleen zo’n misdadig vervelende bovenbuurman! PS: Wilt u niet verder vertellen dat het hier ‘stil’ is? Voor je het weet, barst het weer los... En dan krijgt u ze een minuut of wat later met 1 decibel minder over uw hoofd.