22:30 thuis van een lange dag werken en het eerste wat ik hoor als ik 1 teen op Warmondse grond zet is zo’n -schuttingtaal- landende baggerbak. Het laatste wat ik hoorde toen ik vanmorgen 7:30 vertrok. En toen ik wakker werd. En in de nacht toen ik wakker werd, terwijl ik normaal prima slaap . En de dag er voor. En de nacht daarvoor etc. En nu, na 23:00 as we speak. Een eindeloze lawine van smerigheid. Stel je voor dat je even een minuut kan ademhalen in die ellende van herrie en fijnstof. Met hun “randen van de nacht”. Weetje, mijn voorstel is dat ze tussen 12:00-13:00 de noodzakelijke vluchten doen. kijken we daarna wel verder. Nadat mensen weer wat zuurstof in hun hersenen terug krijgen gaan ze misschien verstandige beslissingen maken!