Het is zondag. Ooit een rustdag maar ingehaald door de vooruitgang. Nu is zondag net als zaterdag en vrijdag en eigenlijk alle dagen dat het zo warm is dat het simpelweg noodzaak is om ramen open te zetten HERRIEDAG: af en aan komen kisten aangedonderd. Decibellen gieren door het huis, gesprekken verstorend en concentratie slopend. Nachtrust is nauwelijks mogelijk; tuurlijk is er minder herrie dan overdag maar 10 keer per nacht wakker worden gebulderd is genoeg om iemand mentaal en fysiek te slopen. En onze overheid zorgt er voor dat er veel, heel veel geld van belastingverplichte Nederlanders naar deze sector stroomt. Het is een kwestie van tijd totdat iemand dusdanig geterroriseerd is dat de wanhoop het overneemt van de ratio; verhuizen in de huidige markt is überhaupt niet mogelijk, emigreren lijkt de enige optie maar is niet gemakkelijk, noch sociaal noch economisch. En nog steeds stromen er miljarden van belasting betaler naar de vervuilendste overheidssector van ons land. Wat is er nodig om leefbaarheid terug te brengen in Nederland? Of gaan we 'gewoon' door totdat we allemaal moeten migreren omdat we onderlopen? Wat een armoede dat het zo loopt. 2022. Nederland. Diep, dieptriest.