Ik zit buiten in de regen, met code geel. Is dit dan het enige moment dat de herriebakken zo hoog vliegen dat ze me niet laten tandenknarsen? Ik wil het daarom toch memoreren, omdat het zo extreem uitzonderlijk is deze dagen: de vliegtuigen (elke 3 minuten) zitten ver boven de wolken, hun geluid overstemt haast niets (alleen de zwaluwen, de merel en de regen), en ik slaak een zucht van verlichting. Eindelijk kan ik mezelf in de tuin horen nadenken! En straks doe ik wel droge kleren aan. Eerst genieten!