Na 2 dagen van enorme rust zonder vliegtuiglawaai, zoals we het voorheen gewend waren, is de overlast van vliegtuiglawaai als een daad van terrorisme weer over ons heen gekomen. Sinds vorige week en ook vandaag valt het me op dat als er een aantal laag overkomende landers voorbij is dat we nu ook zo gelukkig mogen zijn om vervolgens overlast van opstijgers te hebben. Het maakt me er verdrietig om niet meer normaal te kunnen genieten in de tuin of normaal zonder oordoppen te kunnen slapen.